برای تعیین قیمت های پویا باید از روش مذاکره استفاده کنید. از تعیین قیمت به روش مذاکره معمولاً برای قیمت گذاری محصولات بسیار گران یا ویژه استفاده می شود. ضمناً از این روش قیمت گذاری استفاده می شود که تعداد زیادی از کالا به فروش می رسد. درست مانند حراجی ها ، قیمت های توافقی از مذاکره فروشنده و خریدار حاصل می شوند. البته در مقایسه با حراجی ها، مذاکره نیز با اصطلاحاتی مانند روش پرداخت و کارت اعتباری سروکار دارد. مذاکره در دنیای Offline پدیده ای شناخته شده است( مانند آژانس املاک، خرید و فروش اتومبیل و کارهای پیمانکاری) به علاوه، در مواردی که هیچ کالا یا خدمات استانداردی وجود ندارد، مانند محصولات و خدمات دیجیتال که سفارشی و گروهی ارائه می شوند، نمی توان از قیمت گذاری ثابت استفاده کرد. خصوصیات این خدمات سفارشی برای افراد مختلف متفاوت است و بنابراین می توانند برای تعیین قیمت مذاکره کنند.
به عقیده choi and Whinston(2000) مذاکره Online (الکترونیکی ) ساده تر از مذاکره Offline است. به دلیل ارائه محصولات و خدمات سفارشی و گروهی معمولاً مذاکره هم برای تعیین قیمت و هم برای تعیین شرایط فروش ضروری است. بازارهای الکترونیکی امکان مذاکره Online را تقریباً برای تمام محصولات و خدمات ارائه می دهند. سه عامل می تواند باعث سهولت مذاکره Online شود: (1) محصولات و خدماتی که به صورت گروهی و اختصاصی ارائه می شوند (2) فناوری کامپیوتری که فرآیند مذاکره را تسهیل می کند (3) عامل های نرم افزاری ( هوشمند) که جستجو و مقایسه را امکان پذیر کرده و از این طریق خدمات مناسبی را در اختیار مشتریان قرار می دهند.
چون اقلام به حراجی گذاشته شده بسیار متنوع هستند، منطق موجود در پشت حراجی و انگیزه شرکت کنندگان در آن نیز کاملاً متفاوت است . تاثیرات حراجی های الکترونیکی را می توان به صورت زیر بیان کرد:
حراجی به عنوان مکانیزم مشارکت : از حراجی ها بیش از پیش به عنوان یک مکانیزم مشارکتی برای برقراری توازن در قیمت ها استفاده می شود. به عنوان نمونه ای از این حراجی ها می توان به اختصاص پهنای باند ارتباطات سیار اشاره کرد.
حراجی به عنوان مکانیزمی برای تعیین قیمت : در مورد اقلامی که در بازارهای سنتی خرید و فروش نمی شوند مانند اجناس منحصر به فرد یا عتیقه یا برای اقلامی که به ندرت یا در فواصل زمانی بسیار زیاد عرضه می شوند، حراجی بازاری ایجاد می کند که خریداران و حتی متخصصین امر را به خود جلب می کند با عرضه تعداد زیادی از این اقلام در یک محل و زمان واحد، و با جلب توجه افراد مختلف ، حراجی ها وضعیت بازار را به گونه ای آماده می کنند که قیمت مطلوب در آن تصویب شود. به عنوال مثال می توان به حراجی آثار هنری منحصر به فرد، بنرهای وب و فضای تبلیغات اشاره کرد.
حراجی به عنوان مکانیزم توزیعی بسیار ملموس: در برخی حراجی ها اقلام بسیار ویژه ای ارائه می شوند. به عنوان مکانیزمی برای جلب توجه خریدارانی استفاده می کنندکه به چانه زنی و یافتنن اقلام نادر علاقه دارند. حراجی صندلی های هواپیمایی توسط American Airlines , Cathay Pacific و Lufthansa در این گروه قرار می گیرند.
حراجی به عنوان مولفه تجارت الکترونیکی : حراجی ها می توانند کاملاً مستقل عمل کرده یا با دیگر فعالیت های تجارت الکترونیکی همراه شوند.
حراجی های الکترونیکی دارای چند محدودیت نیز می باشند. مهم ترین محدودیت مربوط به امنیت پایین، امکان کلاهبرداری و تعداد اندک اعضای شرکت کننده است.
امنیت پایین : برخی از حراجی های C2C که در اینترنت برگزار می شوند ایمن نیستند، زیرا در محیطی مجازی برگزار می شوند و ممکن است شماره های کارت اعتباری در حین مراحل پرداخت دزدیده شوند. روش های پرداخت مانند (Paypal.com)Paypal برای حل این مشکل مورد استفاده قرار می گیرند. به علاوه بر حراجی های B2B روی خطوط خصوصی و با امنیت بسیار بالا برگزار می شوند.
احتمال کلاهبرداری : اقلام مورد حراج ممکن است بسیار منحصر به فرد دست دوم یا عتیقه باشند چون خریدار نمی تواند اقلام را از نزدیک ببیند، ممکن است کالای دیگری را دریافت کند. ضمناً خریداران نیز می توانند کلاهبرداری کنند. ممکن است خریداری کالا یا خدماتی را دریافت کرده و هزینه آن را پرداخت نکند. بنابراین نرخ کلاهبرداری در حراجی های الکترونیکی بسیار بالا است.
تعداد کم شرکت کنندگان : برخی حراجی ها فقط میهمانان دعوت شده دارند. برخی دیگر فقط برای تجار باز هستند. محدودیت شرکت در حراجی برای فروشنده اشکالاتی به وجود می آورد. بهتر است حداکثر استفاده را از خریداران به عمل آورید.